Hasbıhal (2) Şiiri - Erdem Gümüş 2

HASBIHAL

Âbâd olmaz zalimler, diye söyler âlimler,
Yeme kulun hakkını, haram pişemez dostum.
Yanlış hesap Bağdat'tan, döner sana zulümler,
Eğri direk yıkılır, doğru düşemez dostum.

İlahi adalette, yoktur zaman aşımı,
Suçlular vicdanında, rahat yaşamaz dostum.
Mizân sana sormaz mı, vursan boyun başımı?
Ol hâkkın terazisi, kerat şaşamaz dostum.

Şimdi devr-i âlemler, senin devr-i âlemin,
Yılkı atlar gem tutmaz, rahvan koşamaz dostum,
Çift taraflı kesse de, kanlı kılıç kalemin,
Kılıç kında paslanır, olur kesemez dostum.

Bindiğin at ayaksız, verilirken selamın,
Güvendiğin küheylan, sır'at aşamaz dostum,
Devrolur taht-ı mekan, kula geçmez kelamın,
İnsan kendi kabrini, kendi deşemez dostum.

İster halktan bir kul ol, istersen bir padişah,
Bir gün yerle yeksansın, boşlar taşamaz dostum,
Ecel habersiz gelir, hiç ayırmaz vezir şah,
Baki kalan ruhundur, tenin yaşamaz dostum.

Kul Figani eyliyor, mısra mısra hasbıhal,
Sonra demedi deme, aman Tanrım nasıl hal?
Habil Kabil Karun'a, iyi bak da ibret al,
Gelmeyince son nefes, kafes şişemez dostum.

Kul Figani ( Erdem GÜMÜŞ)
09.07.2019