Hasat Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
*
yaşam tuzaklara inat
taze sancılarla iner
hayatla tanışmak ah

gençlik incir çekirdeği
sonrası
sonrası yorgunluğum

ipi çekilmiş ürkekliktir şiir
bu yüzden elime kalemi her aldığımda
ayaklarımın mor dövmeleri aşınır
gözlerimin yaprakları dörder beşer düşer

sabah yolumu tıkar
öğlen çullanır göğsüme
gece ah gece kan kan üstüne!

*
güneşin tökezlediği o tepedeyim şimdi
dikenlerin boy verdiği dilde!
kaskatı bir yoksulluk üstündeyim

toprağın büyüttüğü uzaklık önümde
kayaların emdiği karanlık
konuşan yıldızlar kuzeyden güneyden

rutubetten ölmek üzere gözlerim
uykum kırılır
mutlak uyumalıyım
mutlak uyumalıyım

*
omuzlarımda bir çöl
lacivert gözleriyle dokunur nabzıma
annem tutar elimi!
annem bu acımasız savaşta olmalı mı
olmalı
elleri un kokan annem
en muhteşem haliyle okşamalı kum dolu rüzgarları

saçlarım kirlenmemeli
kirli saçlarla ölmemeliyim örneğin
göreceksem yeniden sabahı
ıslak olmalıyım
ve gül kokmalıyım

*
biliyorum
“hala gövdesiz servilerle dolu” düşlerim
ve suyun gerçek tadı bulutlarımın ortasında
yağmalıyım

alacakaranlık izler dokunmalı gür sesime
dünyada olmamın bedeli bu
ateşleri emzirmeliyim
ve susmaları

deniz kesen ellerimle
nihayet ölmeliyim
ölümü her dilde mühür
her dilde sarı yapraklı eylül
.
.
.