Hasankey'fe Veda Şiiri - Orhan Uravelli

I
Kimi beldelere asla dönemezsin,
viranesinde kahkahayla gülemezsin.
Suların altına gömülen surlar
misali taş kesilir anılar da.
Karınca kararınca duyanlar da
teselliyi mısralarda bulsunlar.
II
Burada ne borsa ne faiz ne hile,
oyalan dur unutulmuş tespihiyle
feleğini şaşırmış ihtiyarın.
Suya gömüldü dimdik minareler,
dün hazin gölgesiyle beraber.
Mahallesiz kalmış muhtarın
III
marangoz Nuh gibi telaşı var.
Kesildi, kurtarıldı kavaklar.
Yılların dilencisi nerde dilenecek
sadakasını? Eski terlikler,
su yüzüne çıkıyor, erikler
odun niyetine araca yüklenecek.
IV
Yuvalarını arayan kuşlar,
köpekler, kediler, berduşlar,
ev sahibi, kiracılar ve lüzumsuz
anahtarlar, ölü sinekler, böcekler,
çatlamış çiniler, heykelcikler,
çömlekler kulplu ve kulpsuz.
V
Ola ki muhteşem Romalılardan
birkaç eşsiz parça, kırık şamdan
çıkar ortaya artı mozaikler falan.
Belki kurtulur kertenkeleler,
batık mezarlığında uyuyan erler
rahmetsiz kalacaklar, gerisi yalan.
VI
Basar yutar her mekanı arsız su;
karayı büsbütün gömmek arzusu
onun ezelden beri doğasındadır.
Işıklar yansın, bolluk, iş olsun diye
geceleyin fanilerin niyetleriyle
burçlar suların aynasındadır.
VII
Adi sokaklarında belleksiz kentin
tarihle oyalansın safça güvercin.
Nuh’un gemisine ilk giren karıncaydı,
son çıkan belki akrep ya örümcekti
elbet her fani ayvayı yiyecekti
aklı erdiği, karınca kadarıncaydı.
VIII
Duvarlarda ayıp sözcükler kalsın,
okul avlusunda son kez toz kalksın.
Su üstünde sallanıyor hacıyatmaz,
o güzel atlıları ne sor ne ara,
delikanlı yerli Che Guevara
artık buralarda simit satamaz.
IX
Faldan bihaber yıldızlar parlardı,
çok daha önceler ırmaklar vardı,
köprüsüz, sandalsız, beşersiz,
kimsesiz, in cinsiz, insansızdılar.
Balıklar ta ezelden adsızdılar
ağlardan ve oltadan habersiz.
X
O çağlara akıtıyor hayali su,
doğayla aklın peşrevi doğrusu
sapıklık gibidir bakire yatağında.
Çocuğun sol elinde oyuncak askeri
sağ elinde birkaç kitabı, defteri
New York ve yarasa adam kapağında.
XI
Tarih, miras diye pireden deve
yapacaklar; hadi vatandaş göreve.
Kara taş üstünde karanlık gecede
kara karıncayı görür ve duyarsın
ve mademki her yerde varsın
en yakın, en uzaksın bu eğlencede.