Bıraktım da arta kalan ne varsa.
İçime sakladım, izimde kaldı.
Rüyamda da bile sevmiştim oysa.
Veda busen şimdi, yüz’ümde kaldı.
Elveda derkende, nasılda yandım.
bazen gitmek gerekir kaldığın zararlara
uymadığın gidişat aldığın kararlara
bazen susmak gerekir avaz avaz içinde
fayda yoksa eksilen sendeki yararlara
’Nasıl bu hallere düştük’’ diyorum.
Ahde vefa gitti, kullar bozuldu.
Artık hırka giyyor, urba giyyorum.
Üstüme attığım, çul’lar bozuldu.
Yanmıyor ocağı, tütmez bacası.
AYAZda kalmılşsın sanki yüreğim.
NEFESin çıkmıyor deramanın mı yok
Hani yıkılmazdı senin bileğin
Yakmaya yıkmaya fermanın mı yok
Ne diye kahrını bastın bağrına
Sen yaptın,sen yıktın nasıl bir oyun.
Yüreğimi taş,kaya,toprakmı sandın.
Yıkılsın devrilsin boyunla posun
Yüreğimi dal,budak, yaprakmı sandın.
Ben sevdim,ben yandım değermi verdin,
Haydi, sil gözünden akan yaşları.
Gün ağlama değil, anlama günü.
Kaldır artık, yere bakan başları.
Gün ağlama değil, anlama günü.
Türkün en büyüğü, lider öncümüz.
Dargın değilimm artık tüm vuranlara
Rabbime havale ettim uğraşmıyorum
Yüze gülüp ardımdan bin tuzak kuranlarla
Rabbime havale ettim uğraşmıyorum
Yaptınız yanınıza kar kalır sanın
Seni hapsetmişken yürek sızıma
Anlatamadım bir türlü felek kozuma
İnanmadın feryadıma sözüme
Sana rahmet diledim güneş doğmadan
Bitirdim BİZ deki SENi bitirdim
Yakılıpta,yıkıldıysan.
Bu dünyada sıkıldıysan.
Günbe günde, yokolduysan.
Sende bizdensin, arkadaş.
Dost dediğin vuruyosa.
Yakılıpta,yıkıldıysan.
Bu dünyada sıkıldıysan.
Günbe günde, yokolduysan.
Sende bizdensin, arkadaş.
Dost dediğin vuruyosa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!