Devir ne devri bilir misin arkadaş
Devir, gerçek sevgi değil arkadaş
Devir menfaat, devir çıkar devri
Sakın sende, onlardan olma arkadaş
Bir diyebilseydim sana
Hasretimi, sevdamı, dökebilseydim içimi
Bir söyleyebilseydim sana
Yolunda, kaç prangalar eskittiğimi
İçim içim erise de sana diyemiyorum
Diyorum ki gülüşün huzur dolu
Gamzelerin al al olmuş yanağında
Güller açmış etrafında
Huzurun adı sensin ve sen olmalısın da
Ben, kimi sevdiysem hep gitti
Dur diyorum kalbime
Sakın kanamasın bir yerin
Az sabret geçer diye
Avutuyorum kendimi
Ne zormuş sevmek
Dur, gitme demeyeceğim bu kez
Arkandan bakıp ağlamayacağım
Fotoğraflarına da bakmayacağım
Seni bu kez gerçekten unutacağım
Yaptıkların artık canıma tak etti
Durgunum, biraz da yorgun
Küskünüm, biraz da kırgın
Döküldü kelimeler hece hece kağıda
Bu, belkide son söz, son elveda sana
Yüzüm hep tebessümlü ama içim dağınık
Düştüm yollara gidiyorum
Aldım başımı çektim gidiyorum
Hiç istemem geri dönmeyi
Düştüm yollara gidiyorum
Bu dünya yalan, bu dünya boş
Elbet bitecek bu günler
Elbet döneceksin yarınlara
Ve ağlayacaksın sızlana sızlana
İşte o gün unutacağım seni
Hayatlarımız farklıydı bizim
Elimde sigara, gözler uzakta
Bir yar sevdim o başka diyarda
Bende karar vermiştim unutmaya
Gel gör ki, unutturmadı yalancı dünya
Bir heves miydi seninki
El mahkum hayatlar
Sönen, nice sevdalar
Kaybedilen umutlar
Bitirilen o ilk aşklar
Nerde kaldı verilen o sözler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!