Kimse sevmiyor beni anladım
Yalandı gülüşler, yalandı bakışlar
Kurulmuş büyük sahte dostluklar
Kimse sevmiyor beni anladım
Hiç çıkarım olmadı benim
Korkarım ki;
Sen olmazsan yanımda, ellerimi tutmayınca
Saçlarımı okşayıp, beni avutmayınca
Hayatım alt üst olur, sen olmayınca
Korkarım ki;
Korktum...
Kaybetmekten çok üzülmekten...
Sevilmekten çok, terk edilmekten...
Ve yine korktum...
Her yattığımda, sensiz geçecek günleri düşünmekten...
Madem sevmeyecektin
Madem beklemeyecektin
Benim sevdiğim gibi sevemeyecektin
Neden bana ümit verdin
Hiç mi değerim yoktu gözünde
Masum gözler, anlamsız biten hikayeler
Yolun sonu belirsiz, bedenim çoktan göç etmiş
Hiçbir seçeneğim yoktu, seni severken
Ve seni sevmekten de asla vazgeçemem
Belki canımı çok yaktın
Ne güzel memleketim
Havası suyu toprağı
Baktın mı karşıda dağlar
Yaşama sevinci katar
Ne güzeldir insanları
Mersinlim, seni gördüğüm günden beri
Yüreğimin atışı, ritmi ayrı bir değişti
Kalbim, hiç bu kadar titrememişti
Mersinlim, gel inat etme sev sen de beni
Her gece duamdasın, dilimden düşmezsin
Esrarengizdi gözleri
Can yakıyordu bakışları
Huzurluydu gülüşleri
Aşktı onun adı mersinlim
Tertemiz duygular besledim
Yarınları olmayan bir ben varım
Hiç doğmayacak güneşlerim var benim
Ardı ardına yağacak yağmurlarım var
Bu yolda yine tek başıma ıslanacağım
Mutlu olmayı çok denedim, beceremedim
Nasipte varsa gelir sana
Eğer yoksa, kovalasan da boşa
Otur dua et doya doya
Bundan daha iyisi, can sağlığı diyelim usta
Bekleyeceksin ve göreceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!