İnan, unutamıyorum seni
Atamıyorum hayatımdan
Dilim söylese de sevmiyorum diye
Yüreğim, sende esir olmuş bedenine
Hayal ettim ikimizi
İp inceldiği yerden koptu
Gözlerim yaşlarla doldu
Soldu, güllerim soldu
İsyan edesim geldi hayata
Dur durak bilmez ümitler
İtiraf etmeliyim ki, seni çok seviyorum
Gözlerin, tutukluluk yaptı bende
Sözlerine, tiryakiydim zaten
Halimi hiç sorma, perişanım sensizken
İtiraf etmeliyim ki, çok düşündüm
İtiraf Etmeliyim sana
İçimde ne var ne yoksa
Resimlerinle yalnız kaldığımda
Dalar giderim hülyalara
Kendime anlatamam ki
Kabul etmelisin artık seni sevdiğimi
Sana ömrümü feda edebileceğimi
Bir kor ateş gibi yanabileceğimi
Kabul etmelisin artık seni sevdiğimi
Görmelisin artık şu halimi
Kafamda oluşan sorular
Nedeni bilinmeyen ayrılıklar
Hani çok sevmiştin beni
Yalan mıydı sözlerin, yalan mıydı gözlerin
Bak, sonbahar gibi aşkları döktüm
Kağıt dolusu sayfalar
Bakamadığım bir yüz var
Söylemek istediklerim
Yine kursağımda kaldı, söyleyemediklerim
Kazanmanın ne önemi var
Kalbim, zavallı kalbim
Bitmeyecek bu işkence
Sen gözle dur yolunu
Gelmeyeceğini bile bile
Kalbimi sundum sana
Yaşasaydın benim gibi acılar
Çekseydin sende benim gibi çileler
Belki o zaman anlardın beni
Ama boşver, kalbin taş senin
Hiç umutsuzluğa düştün mü?
Soğumuş ellerin, soğumuş kalbin
Kaldırımlarda yığıldım kaldım
Kalbim zaten harabe hiç sorma
Ayağım gitmez oldu kaldırımlara
Masumdun ya da ben öyle sandım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!