Güneş batmak üzere yine bir ufkun ardından
Ben ise oturmuş seni düşünüyorum yine
Hani o ilk karşılaştığımız ağacın dibinde
Artık tek başıma geliyorum buraya
Yitirdiğim kör sevdaları belki bulurum diye
Kaybolan güneşin yerine gelen kızıllık
Ey gönlüm nasıl anlasam seni bilmem ki
Bazen Yunus olmak istersin Anadolu da
Bir türkü mırıldanırsın içinden
Karacaoğlan gelir aklına
Sonra Şems oluverirsin hemen
Mevlana gelir gözlerinin önüne
Git mektubum git Almanya’ya git
Bizden haber götür git
Bir idik iki olduk
İki derken olduk üç
Git mektubum git
Almanya’ya varda gel
Kiminiz Ankara’da kiminiz Van’da
Kiminiz Giresun’da ve İstanbul’da
Bizde sizden uzakta Batı almanya’da
Ağlarım derdime ben yana yana.
Acaba bir araya gelecekmiyiz
Ne uslanmaz nefsim varmış
Doymak bilmez hiçbir şeye
Ölüm bile akla gelmez
Saça aklar düşse bile
Ben insanım diyenlere,
Bir çift sözüm vardır benim.
Müslüman’ım diyenlere,
Sabah akşam yiyenlere,
Komşusunu görmeyene,
Bir çift sözüm vardır benim.
Artık dindi ruhumdaki derin fırtınalar,
Alacakaranlığa gömüldü uzak ufuklar.
Dönüşü olmayan bir yolda umuda koşarken,
Maveraya kaldı kalbimdeki bütün umutlar,
Seçilmez düşlerle, karıştı artık uykular,
sen bana hayat verdin yıllarca,
kahrımı çektin.
affet beni sevgilim,kıymetini bilemedim
sonunda seni terkedip,sana ihanet ettim.
hiç aklımdan çıkmıyor
Anladım ki dünya gurbetmiş meğer
Boşunaymış bunca yıl verdiğim değer
Görüyoruz her an sılaya göç var ya
Refiki ala gerçekmiş meğer.
Çanakkale de Mehmetler ölüme koşarken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!