Hasan Öztürk 2 Şiirleri - Şair Hasan Özt ...

Sevdan çölü göldü bana,
Sevgim vardı saygı vefa,
Güneş aydı söndü sana,
Yandı gülüm keten helva.

Duygu yüklü çıktım sana,

Seni hatırladıkca,
........vurulurdum.
pusuya düşer gibi,
....... defalarca.
vakitli vakitsiz yaralı,
..........düşerdim.

Ne şekerin, ne balın tadı var.
Sensiz aç susuz yüreğim.
Hiç kokusu yok, gülün nergizin.
Anla halimi, sorma sevğilim.

Mülteci gibi, bitmiyor derdim.

Bu şehirde,
En çok dilenciler sevdi beni.
Birde pencereye,
Susam bıraktığım kumrular,
Ne ilğinç değil mi anne...

Uzak olsan, yakın olsan,
Bütün yollar, sana çıkar.
Söyleyemedim, kimselere,
Seven kalbim, seni saklar.

________ Diyorum ki, Ömür Gözlüm,

Ne güneşi doğdu,
ne ayışığı,
ne akşamı oldu,
ne sabahı.
kağıt gemiler şeklinde katlandı,
hazine gibi saklandı.

sarı saçlarından,
güneş yaparım gecelerime.
sorgusuz sualsiz,
bil ki habersiz,
dalar girerim koynuna,
demirköprü düşlerimle.

Benzetemem hiç bir zaman, seni hiç bir şeye.
Ne gökyüzünde aysın, ne fidansın yerde.
Susunca birdenbire,gözlerin gelir dile.
Seni yar kabul ettim, sen değil hiç kimse.
Bu yüzden bilki seni, sade sevdim çok sade.

Yaşım kırkı geçti, olgunluk hali.
Hala seviyorum, sebebsiz seni.
Bir ömür diyordum, yarısı bitti.
Ters yönde ağlarım, ikimiz için.

Kalbimle gözümde, sıkışıp kalan.

Hani ya söz vermiştin,
Her bakışın yemindi.
Aşk'a dair ne varsa,
Sende olan benimdi.

Sevmedim ki kendimi,