Çocuğum...
Sevmeyi öğrendin mi? sevmeyi? .
İnsanları, hayvanları, doğayı,
ay, yıldız, güneş ve dünyayı,
çıkarsız sevmeyi...
Bardak oldu, eski çamlar.
Başına düşer, iri kozalaklar.
Elini tutar, kurduğun tuzaklar,
Sen kalbimden, göçtün valla.
Düşmanla birsin, çıktın aya.
Doksandört yıl önce Çanakkale'de,
Geride bırakıp da ana yar aşkını,
Boğaz da donanmaları durduran,
Ulusal güçlere, meydan okuyan,
Ömrünü cephede dolduran şehitlerimiz.
sevgili öğretmenler,
sevgili şairler,
sevgili arkadaşlar,
sevgili öğrenciler,
sevgili memurlar,
sevgili işçiler,
İsyanım sana, eylemim sana.
İsyanım sana, sevgiden yana.
Vakitsiz gittin, yokluğun bela.
Yüregim darda, işgal altında.
İsyanım sana, soluyor yüzüm.
Birden çocuk dudağın,
Öper kaçar gözümden.
Çatlar hasret budağın,
Efkar düşer yüzümden.
Öldün dersin, yoksun salımda.
unuttun ki,
bilmezsin,
senin için,
gittiğim geldiğim yeri,
senden önce varırdım.
süprizi seversin diye,
Sevdalarımız dökülecek,
Gökyüzünden düşer gibi,
Yüreğimizden.
Fışkıracak bakışlarımız,
Oluk oluk süzülerek akacak,
Pınarlarımız.
Boynu bükük yemiş gibi,
Düşüyorsun dibine.
Önce düşün sonra söyle,
Tutmuyorsun diline.
Allahım düşürmesin,
firari ikimiz,
karşımız sakin deniz.
etrafımız kara çalılık,
çam ağacı gölgesindeyiz.
cırcır böceği sazımız,
şarkımızı beraber söyleriz.
-
Yılmaz Karamersin
Tüm YorumlarHASAN BEY ELİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK