Öküz ölür, ortaklık bozulmaz.
Kör kurşunla, hesabı sorulmaz.
Tamah etme, dünyanın malına,
Sen gidince, yanına konulmaz.
Ölünce tenler ölür,
Pınar olsan bende dere
Akan suyun ömür verse
Avuç avuç yanan kalbe
Sevda diye çeksem seni.
Aşk barışsa bize gülse
...ki tohum
...ki toprak
...ki fidan sen
...saçağın su üstünde güneş
...sen mevsim yaşayan ağaç
...beni dalda kurutan aşk
Kaç sefer geldim kapına,
Bilsen ki senden habersiz.
Kaç kez gizlice koynuna,
Girdim ki senden habersiz.
Sayısız baktım resmine,
Eylül sarısı,
kırık bakışların,
bir günde kaç kez düşerdi,
gözlerime.
seni bakardım görmezdi,
ten bu yüzden kururdu,
Sevda sızım bir karanfil,
Hep ıslanır kalp gözüme.
Yokluğundan sessiz içli,
Birden kanar hasret ile.
Ömür boyu okur-yazar,
bir yanım gider
bir yanım kalır
iki yanımda hüzün...
seninle kundaklanır duygularım
bir çatışmanın içinde bulurum kendimi
Yolcuyuz yürüyoruz,
Her adımda eksiye,
Sırtımıza vurdular heybe,
Bir gözünde efkar dolu,
Bir gözüde dertle.
Yıkıldı yıkılacak gibi,
Yalnız değilsin,
Sadece bağlan / tın kesilmiş,
Sana bizim ellerimiz değecek.
Tetbir konulmuş duyarsız duyguları,
Kaldıracağız yarım yanından,
Sabret...
Adına,
Attığım her adım,
Gizli iz bırakır kaldırımlara.
Seninle,
Sensizliğin afişlerini asarım,
Baltalı Kapı Han duvarlarına.
HASAN BEY ELİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK