Yine yanık yanık salân geliyor,
Yaktın yürekleri Hasan müezzin.
Duyanlar sâlanı ölseydim diyor!
Gidiyor hoşuna Hasan müezzin.
Bazıları derler vakit çok erken,
Azdır cemaati fakir göçerken,
Hastaydı, yaşlıydı,çok gençti derken;
Bakmazlar yaşına Hasan müezzin...
Bu dünya çok geniş ötesi de var,
Kürsüsünde vaiz dinliyor duvar,
Bir gün geri kalan,ölüm yok sanar,
Gelmiyor işine Hasan müezzin...
Dem vurur dâimâ hukuktan haktan,
Seçmek istemiyor, karayı aktan,
Kendine öğüdü unutmuş çoktan,
Bakmıyor aşına Hasan müezzin...
Kimi bal küpüne elini banar,
Kimi soğuk suyla doyduğun sanar,
Yanarsa ölene analar yanar,
Yazsınlar taşına Hasan müezzin...
Derler ki farklıdır, zengin salâsı,
Şu tebdil-i mekan sürgünün hası,
Mevkisi olana olma hâ âsi!
Yaklaşma oş'una Hasan müezzin..
Bazen bir ölümle ocaklar söner,
Bir ölümle bazen çok yüzler güler,
Toplanmış ölüler diriyi gömer! ..
Gayretin boşuna Hasan müezzin...
16-04-2015
Kayıt Tarihi : 18.4.2015 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Şebinkarahisar Fatih Camii müezzini iken yirmibeş yıl sonra rotasyonla Hüseyin Hüsnü Tekışık Camiine tayin edilen Hasan Karamana ithafen yazılmıştır.
Toplanmış ölüler diriyi gömer! ..
Kendine öğüdü unutmuş çoktan,
Duyanlar sâlanı ölseydim diyor!
Ne kadar anlamlı sözleri şiire dökmüşsünüz sizi kutluyorum..Yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (2)