Hasan Kaplan Şiirleri - Şair Hasan Kaplan

GÜNEŞİN ÇOCUKLARI

tutkuyla koyulduk
uzunca bir yürüyüşün yollarına
yüreğimizle kuşatıp fethederek kentleri
doklarda çekiç sesleriyle açıldık

BU BİR YÜREK

Hadi al
Bu bir yürek
Sıcak
Samimi

kaç mevsim geçti
dört duvar kaç bahar kaç kış
karaya oturmuş gemi gibi beklediğim
kaç mevsim geçti
omuzlarım bıçak yarası
dişlerim kırık

EREK VE ÖZVERİ

Spartaküs yürüyor en önde
Spartaküs ölür müydü
sonunda köleliğin sonu olmasa
Ferhat deler miydi dağları

sakladığım
yılların
birikimidir
içimde
bir
volkan

bir kentte yaşıyorum
ölsem kimsenin umursamadığı
kendine bile yabancılaşmış
insanlar arasında
harkes kimliksiz
nereden gelip

BENZEŞ

neden
her çarmıha gerilişimde
hep İsa’ya benzetirler beni
oysa ben

GERİ VER

Hani vermiştim ya
geri almak üzere
seni sana
Sensiz olamıyorum

çaldılar yüzümden gülüşümü
şimdi bir iğreti sarhoş sigarasıdır
dudaklarımda tebessüm
suskunluğunda yüzümün
güneş parçalanır duvarlarında
ölümlere sığınıyorum çaresiz

Hadi gel.
Gelmezsen baharda gelmez.
zemheri ayazları yakar
tomurcuklarını yüreğimin
Hadi gel
gelmezsen kuşlar da gelmez