GÜNEŞİN ÇOCUKLARI
tutkuyla koyulduk
uzunca bir yürüyüşün yollarına
yüreğimizle kuşatıp fethederek kentleri
doklarda çekiç sesleriyle açıldık
kaç mevsim geçti
dört duvar kaç bahar kaç kış
karaya oturmuş gemi gibi beklediğim
kaç mevsim geçti
omuzlarım bıçak yarası
dişlerim kırık
EREK VE ÖZVERİ
Spartaküs yürüyor en önde
Spartaküs ölür müydü
sonunda köleliğin sonu olmasa
Ferhat deler miydi dağları
bir kentte yaşıyorum
ölsem kimsenin umursamadığı
kendine bile yabancılaşmış
insanlar arasında
harkes kimliksiz
nereden gelip
BENZEŞ
neden
her çarmıha gerilişimde
hep İsa’ya benzetirler beni
oysa ben
GERİ VER
Hani vermiştim ya
geri almak üzere
seni sana
Sensiz olamıyorum
çaldılar yüzümden gülüşümü
şimdi bir iğreti sarhoş sigarasıdır
dudaklarımda tebessüm
suskunluğunda yüzümün
güneş parçalanır duvarlarında
ölümlere sığınıyorum çaresiz
Hadi gel.
Gelmezsen baharda gelmez.
zemheri ayazları yakar
tomurcuklarını yüreğimin
Hadi gel
gelmezsen kuşlar da gelmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!