Sonra bir durgunluk başlar girdap bitmiştir artık
Denizin karayla birleştiği yerde durursun öylece
Karşında dinlenmiş bir şehir papatya kokunla açarsın gözlerini
İrkilirsin rüyandan tutarsın yüreğinden
Gecenin vakitsiz bir zamanıdır o
Masa üzerinde meze,dışarda çalan beste
Sev beni biliyor musun
Çünkü sevgiye senin gibi çok ihtiyacım var benimde
Çok sev biliyor musun beni
Yurtsuz vatansız topraksızım çünkü
Yüreğim delik deşik yangınlar var içimde iyileştirilemeyen söndürülemeyen...
Babasız ailesizim bide,
Susmak....konuşamamak....Anlatırmı herşeyi,
Yazamamak hissetirirmi gerçeği.....
Bu gecenin vaktinde,
Bazı şeyleri dağıtabilir miyim...
Sisli düşünceleri kelimelere yükleyebilir miyim...
Tanrı insanı ademi yarattı…insan yalnızlığına sığındı…
Tanrı havva"yı yarattı…Adem havva"ya hayran kaldı…
O gün bu gün aşk olan tanrı,aşkı insana da bıraktı…
Aşk tanrıdır sen de aşksın,
Sen aşıksan,tanrıya daha yakın hissedersin kendini…
Sen gözümün bebeği,
Senden ayrıldıktan sonra,
Bu şehir ve bu memleket
Benim için anlamını yitirdi.
Sen gözümün bebeği,
Senden ayrıldıktan sonra,
insan olmak geçiyor gözümün önünden,
Ama ben yılgın ama ben zorda ve haksızlığa uğramış....
Adalet istiyor yüreğim benliğim ve beynim....
İnfaz edilmişim hayatın ciyanlarınca...
Yorulmuşum...
Yargılanır düşüncelerim asılır dar ağacına KENDİMSİZİM....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!