Bir garip dünya işte her şey olduğu yerde,
İnsan buya herkes kendi kafesinde,
İstenenle var olan hepsi farklı köşelerde,
Bir gemi bulsak,
Binsek...
Bizi götürse masmavi sularda başka diyarlara,
Yorulsak,
Sarılsak,
Uyusak,
Ne kadar yalnızmışım,
Ne kadar sahipsiz,Ne kadar bensiz
Yalnızlık herşeyi Yüzüne Vuracak Kadar Yürekli olmaktır
Yaşamak bana gözyaşlarından akan bir damla yaşın Vicdanla olduğunu öğretti.
Düşünebilmeliydi yürek te…
Çunkü akıl acıtmaz seni,ama duygular acıtmaktan çekinmez seni
HEY HANCI
MASAYA BİR BÜYÜK RAKI AÇSANA
YANINA VARSA BİR YUDUM SEVGİ KOY
AŞK OLSUN MEZEM HESABA YAZSANA…
NORMALDE YOKKEN
KEŞKELERDE VAR OLMAK NİYE…
Tutuyorum paçalarından,
Sensizliğin poyrazındayım...
Beynimde fırtınalar gelgitler kopuyor
Tutuşmuş içimdeki orman yanıyorum
İklimim değişiyor...
Kuruyan bir akarsuyum
Kaçamıyoruz…
En iyi dinlendiğin yer yüreğim
Benim en dinlendiğim yer gözlerin
Kalbim kaderim olsaydı
Ne olurdu ki anne….
Talan oldum…
Gözyaşımda damla oldum…
Bakışlarımda hüzün oldum…
Bilinmezlikler dünyasındayım anne…
Bazı sözler kör kurşun gibi vurur insanı….
Hani seviyorum dersin ya, ne ton önemlidir orada
Ne nota ,ne ses…
Sadece yürekten gelir ya…özledim dersin..
Çünkü onunda seni sevdiğini özlediğini zannedersin…
O olmadı mı eksik hissedersin kendini..
Seninle bir yol yürümek
Hasretini teskin etmek
Özlem duymak sana ,öz’ün olmak aşkına
Ve felç olmak gözlerindeki manaya
Çıldırmak yokluguna…
Yoklugun Hüzünlü bir anın ifadesi
Bizim cam gibi kalbimiz vardı
Hayatı yaşarken
Çakıl taşlar değdi önce çatladık…
Olur dedik….
Sonra sokak taşları değdi camımıza,
Sonra kırıldık….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!