Hasan Gezer Şiirleri - Şair Hasan Gezer

Damlalar bekliyor…
Kalbimde; benden uzak bir yerde
Bense, bekliyorum, beyninin kıyısına kıvrılmış
Bekliyorum…

Yaşamak için yaşanmalara yanaşmadan

Çocukluğumun çeltik tarlaları
Böğürtlenlerin arkadaşlık ettiği yollar
İçine süzüldüğüm köy kokuları hani
Avar kokan, toprak kokan, çam kokan
Çiğnenmemiş çimlere yayılırım
Unutulur mu çocuk mutlulukları?

Damarlarıma yürüyor akşam sinsice

Günbatımı esintisiyle o serçeler ötünce
Hataların affı cehennemim olur
Her bahar umudumdur filizlere yürüyen
Oysaki her bahar cenneti umar, cehennemi bulurum

Gün ve gece bir başka tablo İstanbul'da;
Sabah erken, akşam geç olur İstanbul'da...

Kalbin uzak ise, O'na yakın olsan da;
Hasret yaman, sevda güç olur İstanbul'da! ...

Gözlerindeki büyüleyici ifade
Ketum duruşuna ne de yakışmış
Mesuttur şehrin sokakları
Ayaklarınla sevişmekten
Öksüz mü yetim mi kaldın;
Nedir bu hüzün, bu öfke, bu hınç?

Bir yalın düş düşlüyorum
Mecburen düşüme düşsün
Aksın zifiri bir gece göz kapaklarımdan şırıl şırıl
Salkım salkım uykum gelsin
Umulmadık bir anda usulca uykuma gelsin
Bir selamlık vakit yeter, tantanasız

Sen
Özgürlüğüm müydün
Efsaye...
Baharda nisan yağmuru
Temmuz’da deniz köpük köpük
Ağustos’da gölgelik

Yaslanmışım bir viranenin duvarına,
Cebimde yalnızlığı, dedemden hatıra, köstekli saatin...
Karşımda zamanla yaşıt bir çınar,
Kulaklarımda tiktakları köstekli saatin...
Püfür püfür hazan vakti yelleri
Isıtıyor sıcaklığı köstekli saatin...

Ekmek, gelecek, mektep derdi
Babam,
Adam olmak, derdi
Vicdan tedavülden kalkmadan evvel...

Şehre yabancı ruhlar taşınır,

Soru yoklamasına muhatabım...
Hatip, bir çocuk.
Soru çok masum;
Nasılsın?
Karşılık, iki kelime;
Küf yeşili...