Bana adaleti anlatıyorsun çocuk.
Ve ben masallardan hoşlanmam.
Kalk kendine bir bardak kahve koy.
Kravatlıya sorarsan sana bahsedecektir.
O dediğin şey ise,
Bak sevgilim!
Bak sancağımız geliyor.
Tahkim edecek karşı tepelere.
Süvariler dağları deliyor,
Hücum edecek Yunan siperlere.
Gözlerin uzaklara daldığında hatırla beni.
Yaşlanırsın, hissedersin vakit geçmiş
Kazanılmış, yahut kaybedilmiş
Farketmez, sen yeter ki unutma beni.
Vakit gelir yaz gider
Bir bahane aradılar.
Sizler de öyle.
Gelecek de de olacak.
Şeytanlar yaratılıp,
Güya ona uyulacak.
Boş banka takıldı gözüm,
Hastane çıkışı tesadüfen fark ettim
Biraz yağmur ıslatmış üstünü.
Bizim dışımızda bir şey değişmemiş.
İçtiğimiz şarap aynı, yanında Bitlis tütünü...
Güven bana arkadaş!
Söylediklerim sahiden doğru.
‘Yukarıda’ en akıllıca şey delirmektir!
Beni duy, beni duy, insanoğlu.
Bir kadına bağlamayın dünyayı.
Nerede oturup dinlensem?
Bir kavak ağacı?
Yahut bir dere kenarı?
Nereye anlatsam şu derdimi?
Dinler mi dağlar taşlar?
Dinler mi uçan kuşlar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!