Hasan Erkılıç Şiirleri - Şair Hasan Erkılıç

On beş günü geçti köye geleli
Kalabalık içersinde yalnızım
Günler, aylar geçti niyet edeli
Gelmedin cananım sensiz yalnızım..

Özlem indir şu gönlümde büyüyen

Tökezlerim , ama asla Bırakmam,
Sevgi düğümüdür attığım,
Çözülmesi mümkün olmayan..
Sevgi ile.. aşk ile..

Hasan Erkılıç

Çocuk yaşta düştüm gurbet eline,
Beni benden aldın sıla hasreti
Yıllar yılı varamadım elime
Bende uzun kaldın sıla hasreti..

Ömür son baharda andım adını,

Gelir diye yollarına baktığım
Seni elimizde görmek isterim
Derdinden ağıtlar, türkü yaktığım,
Yüzünü yüzüme sürmek isterim..

Günlerim geçse de ağlı, karalı

Eller ermiş sevdiğine, eşine,
Bana nazlı yarle ara görünür,
İş gelmesin kul olanın başına,
Açsam yüreğimi yara görünür..

Ele geniş dünya bir bana dardır,

Maaşımız bize yetmiyor
Geçim derdimiz bitmiyor
Söyleriz de kar etmiyor
Sözüm ona emekliyiz..

Yirmi beş yıl alın terim

Şu aleme dert kantarı kurulsa
Değme kantar benim derdim tartamaz
Alem bir yan'a olsa, bende bir yana
El derdimi dertlerine katamaz..

Sabır olmalı ki dayana derde

Şu yalan dünyaya gönül sığmıyor,
Hesap ettim dostum, ömrümüz kısa,
Deli gönül öğüdümü almıyor,
Türlü gam, kasavet, çektiğim tasa..

Gönülle görmeyen ummana dalmaz,

Tabibime geldim derman bulmaya
Geldim ki burada perişan canlar
Azgın yaramıza merhem sürmeye
Dert ehli olanlar bu derdi anlar..

Otuz sekiz sene savruldum durdum

Hayat fakirliği hep bana verdi
Aşıma koymaya tuz bulamadım
Ne gün yüzü gördüm, he yüzüm güldü
Akşama yakmaya gaz bulamadım..

Turab dedim topraklara sarıldım