Hasan Demir Şiirleri - Şair Hasan Demir

Bu büyük aşkın gerçek sahibi,
Uçsuz bucaksız engin denizi,
Seni sevmeye bir ömür yetmez ki,
Ne olur bu rüyadan uyandırma beni.

Tutmaya utanırım ellerini,

Artık bıçak kemiğe dayandı,
Bıcak kıpkırmızı kana bulandı,
Hani kara gün dostlarım vardı,
Nerdeler şimdi göremiyorum.

Azrail geldi kapıya dayandı,

Alıstı bu kalp zamanla,
Rüzgarlara,fırtınalara,
Sürgünlere,yağmurlara,
Bir gidişine alışamadı gitti.

Alıştı artık acıya,sızıya,

Küçüktük o zamanlar çocuktuk,
Daha aşkı meşki bilmezdik,
Sevda denen közde yanardık,
Ama acısını hiç mi hiç hissetmezdik.

Küçüktük o zamanlar çocuktuk,

Bir sözünü iki etmemişken,
Sana sıkı sıkıya bağlanmışken,
Aşkı,sevdayı sende tatmışken,
Beni bırakıp gitme.

Aşkımıza sadık kalmışken,

Gözümden kalbime damla damla damlıyor hüzün,
Ne olur sevgili birazda beni düşün,
Bu kadar mı vefasızsın sen?
Anladım,yine geleceğin yok bugün.

Ben seni çok seviyorken, Çiçekler açmış mevsim baharken, Kuşlar aşk şarkıları söylerken, Daha asit yağmurları yağmazken, Ben seni çok seviyorken, Umutlar hala tazeyken, Kimse kimseyi üzmemiş, Kimse kimseyi kırmamışken, Ben seni çok seviyorken, Aşklara daha yalan bulaşmamışken, İhanetle aşk tanışmamışken, Aşk acıyı bilmezken, Ben seni çok seviyorken, Sigaraya daha başlamamış, Senle ben hala bizken. Kalbimiz aşk diye vurup duruken. Ben seni çok seviyorken, Aşk acısını nedir? Bilmezken, Sana sırılsıklam aşıkken, Beni koyup-koyup gitmesen. 08.12.2011