Hasan Demir Şiirleri - Şair Hasan Demir

Güller dalında kurumuş kalmış,
Büllerin kursağında şiirler kalmış,
Ayrılık öteden aşk'a haber salmış,
Ne farkeder ha sen gitmişsin ha kıyamet kopmuş.

Mart'ta çiçekler açmayı unutmuş,

Açtım ellerimi semaya,
Dua ettim MEVLA'ya,
Gözyaşı döktüm dakikalarca,
Ne olur ayrılık acısı yaşatma bana,

Dökülürken gözümden yaşım,

Özlemini anlatmaya kalksam,
Bir sızı giriyor önce,sonra fırtınalarla dağılıyor yüreğim.
Her şey sus pus oluyor,sanki damağıma bağlanıyor dilim.
Kollarımda derman kalmıyor,yazamıyor elim.

Kalemi tutmaya kalmıyor mecalim.

Farkında mısın kaç aydır tek satır yazmıyorum sana,
Gittiğin günden beri verdiğim sözleri unuttum,
Hani bırakıp gitmeyecektin asla,
Gözlerinin rengini unuttum.

Hani bana aşkla bağlıydı kalbin,

Zamanla unutuyor insan.
Gideni kalanı öleni.
Seni unutamam dediklerini.
En çokta sevdiklerini.

Mevsimler değişiyor.

Nasıl anlatayım ki seni sana,
Ellerin ellerime değmemişken daha,
Kalbimin atışlarını hisset ve anla,
Nasıl anlatayım ki seni sana,

Gözlerim gözlerini görmemişken daha,

Bir adım gelseydin bana,
Çölleri geçer,dağları aşardım uğruna.
Ömrümü kilim yapardım yoluna.
İki elim kanda da olsa yine gelirdim sana.

Bir umut verseydin bana,

Tutuyor musun onun ellerini?
Alabiliyor musun ondan gözlerini?
O seni benim kadar sevdi mi?
Affetmedim sevgilim,affetmedim seni.

Anladım artık dönmezsin geri,

Seviyorum diyemedin bir kere,
Başını eğip geçtin her seferinde,
Bir damla gözyaşını çok gördün ikimize,
Beni yine ağlattın işte,

Kalbimin yaralarını sarmadın bile,

?Aşk sabahlara kadar gözyaşı dökmekti. Pencereden bakıp yol gözlemekti. Beklemekti,acı çekmekti. Hayaller kurmaktı ümid etmekti. Oysa saf ve aşk temizdi, Kimse kirletemezdi, Kimse incitemezdi, Aşkı insanların tenlerde bulma hevesi, Şimdilerde aşkın anlamını değiştirdi, Delicesine sevmek değil, Delicesine sevmişmekmiş, Vefasızlar aşkı gayr-i meşru yataklarda kirletti.