Hasan Çanakçı Şiirleri - Şair Hasan Çanakçı

77
Bana gitmeyi anlat uçsuz bucaksız uzanan ovalarda.
Ekin tarlalarının arasında,
Ürperten dağ yamaçlarında,
Kıvrım kıvrım uzayan girift yollarda,
Başka sevdalarda hayat bulmayı,

77
Sen mutlu ol diye uzaklardayım…
Bazen kanatlanıp konmak istiyorum dalına.
Geldiğimde bıraktığım gibi bulamazsam,
Kaybolup gidersen bir şehrin sokaklarında,
Bu bir sondur bizim için…

Hangi kelimeyi söylesem sana
Verirsin dünyaları bana?
“Sevmek”eylemini anlatmaya yeter mi
Bir kırmızı gül,bir bembeyaz papatya?
Avuçlarımın içine alıp yanaklarını
Alnına kondurduğum bir buse

BAKAKALDIM ARDINDAN 77
Bakakaldım ardından ayaklarımda prangalar,
Kulaklarımda sesin,avuçlarımda yalnızlık,
İçimde tarifsiz duygular...
Ne bileyim,ne söylemeli,adına ne demeli?
Adını koyamadım.

BANA KIYAR MISIN 77

Bana kıyar mısın en öfkeli anında?
Öldürmek için bıçak mı silah mı?
Yoksa hepsinden de beteri sözlerin mi?
Acısız olsun bir çırpıda bitsin.

BEN
Yenilgi yenilgi büyüdüm de geldim bu yaşa.
Gümrah ırmaklar gibi köpürdüm.
Ne çıktıysa önüme çaldım taştan taşa,
Ne olduğunu düze inince gördüm.

Ben ve Sen
77
Ben ve bendeki sen
Uzun sohbetlere dalıp gideriz.
Zaman su misali akar…
Arada kızdırırım, kahve gözlerin iri iri bakar.

Baktı ve güldü,
Ben öylece baktım kaldım.
Neydi şimdi bu?
Bir anlamı var mıydı?
O an ne oldu?
Bilseydim ama ne mümkün.

Zifiri karanlık bir geceydi
Peşimde köpekler adım adım sokaklarda.
Kapına gelmiştim saat sabaha yakındı.
Kurşun gibi ağır sözlerin vardı...
Sol yanım paramparça, akıyor kanlar.
Gözlerimde yağmur gibi yaşlar.

BİR AN
77
Pencereni sarsan rüzgarın ıslığında,
Geceyi ürperten baykuş seslerinde,
Benim sensiz uzun sessizliğimi
Duyar mısın bir an?