HAYAT
Hayat bu mu...?
Hüzün,bunalım,ay ışığı ve sararan yaprak...
Galiba hazan mevsiminde hüzünlü şarkı zamanı...
Tutunduğum dal çatırdıyor,
ÖMRÜMDE
77
Ömrümde gedikler açanlar,
Gün gelip onarırlar mı?
Beni böyle elleri bağlı bırakanlar,
Gün gelip ellerimi çözerler mi?
77
Sen deniz gibi dalga dalga
Köpük köpük süreklersin ne varsa
Kıyıdan kıyıya.
Ben bir kum tanesi
Sen engin denizlerin incisi.
SEN 77
Söyleyemediğim haykıramadığım tutsak bir sevda,
Kafeste kuş,zindanda mahpus,sırça sarayda esir.
An gelir bir rüzgar olur sana gelirim.
Saçların dalga dalga tenini okşar geçerim.
Uzaklardaki dudaklardan öpücükler getiririm,
SENİNLE
Gel aşkların en büyüğü,kollarıma gel…
Sarıp sarmalayayım seni,erisin zaman.
Sol göğsümün üstünde başın
Kaldırma,öyle kal.
SESSİZCE YAZIYORUM 77
Sana sessizce yazıyorum.
Kırıp dökmeden, yakıp yıkmadan,
Seni yazıyorum sessizce…
Geliveriyorum kalbine gizlice.
SEVGİLİ
İçimdeki seni bilir misin ömrüm?
Gelip oturdun ya hesapsız,
Kapıyı açıp girdin içeri.
Kilitleyip ikimizi attın anahtarı sonsuza,
Kimse bilmesin,
SÜRGÜN77
Yine sürgün yedim senin kalbinden,
Buz kesiyor her soluk.
Varlığın bile mutluluk kaynağımdı,
Oysa bedenin yok,
Gözlerin yok,
YALNIZ 77
Dağ başındaki ağaç kadar yalnız...
Gölgem yalnız,rüzgarım yalnız.
Eşini arayan yalnız kuşlar...
Uçar daldan dala ötmeye başlar,
Lakin cevap gelmez gün batar,
Oturup kalmışım bir köşede aç ve susuz,
Bir su istesem sesim duvarlara çarpıp döner.
Güç kalmamış bedende bakışlar çaresiz,
Kulaklarımda bir ses hayalimde bir gülüş.
Bakıp kaldım kapıya belki biri açar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!