Zeytinliye varınca seyre durarsın..
Denizden kopmuş iki martıyı..
Uçuyorlar sesiz ve özgürce…
Göğün maviliklerine kanat açıyor biri..
Çınar ağaçlarının dallarına mest diğeri..
Nasip neresiyse,Zeytinliye kanat açıyor..
Acıyıncaya,yoruluncaya kadar umarsızca..
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta