Platonun bittiği
Vadinin başladığı yerde küçük bir bağ evi,
Aşağılarda yemyeşil bir bitki örtüsü uzanıyor.
Bağ evi şahin yuvası gibi
Bana en sadık dost sizler oldunuz
Dört duvarla yoldaş oldum ne çare
Beni terk etmeyen sizler kaldınız
Dört duvarla kardeş oldum ne çare
Dört duvardan başka kimsem kalmadı
Karşılıksız sevmek büyük suç diye
Aşk polisi savcılığa götürdü
İdam istemiyle dava açarak
Gençlik hayallerim vardı bitirdi
Gelmez ziyarete, etmez muhabbet
Kış ayları gerilerde kalırken
Karları kaldırır bahar yelleri
Var eden o yere özlem duyarken
Kükreyip coşmuştur bahar selleri
Kalmasa da gelinleri kızları
Ezgilerle türkülerle saz çalar
İnsana aşıktır bizim ozanlar
Duygular yükselir deryaya dalar
Halkına ışıktır bizim ozanlar
Susturulmuş dile rehber olurlar
İçinden ne gelir ise
Bir şiir yaz benim için
Hislerin ne diyor ise
Bir şiir yaz benim için
Kalp gözüyle iyice bak
Ben kendi halimde uğraş verirken
Gençliğim saçımı döktü de gitti
Umutlar yürekte derya denizdi
Bahar seli gibi aktı da gitti
Dürüstlük içinde çalıştım durdum
Ah zavallı gönlüm!
Ah zavallı yalnız ben...
Lanet olsun bu düzene;
Dünyanın düzenine.
Öyle yalnız bırakılmışım ki
Ölüler gibi.
Umutsuz bir aşkın peşine düştüm
Yemin ederimki pişman değilim
Bu aşkın elinden kavruldum piştim
Yemin ederimki pişman değilim
Elini elime alamasamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!