Hasan Ali Gürleyen Şiirleri - Şair Hasan ...

İstanbul İstanbul dedikleri
Yedi tepeli bir şehir
Ya dost olur ihya eder
Ya düşman olur helak eder
Yok ettik Bu şehri el birliğiyle
Ne denizi kaldı kirlenmedik ne havası

Affet beni sensiz geçirdiğim yıllar için
Affet beni seni daha önce bulamadığım için
Affet beni kaybettiğimiz yıllar için
Affet beni sevdiğim yanında olamadığım için
Yıllarca seni aradım
Kim olduğunu bilmeden

Ben eski zaman aşığıyım
Ne unutabilirim Sevdiğimi
Ne anlatabilirim sevgimi
Ne de aldatabilirm kendimi

Siz bilmezsiniz aşkı sevgiyi

Bultlar kapamış gök yüzünü
İçimde sebepsiz sıkıntılar
Ölmeden görebilsem yüzünü
Sönse içimdeki kıvılcımlar

Ne vatandan geçerim ne de yardan

Seviyorum seni ölesiye
Kara gözlü güzel kız
Neden anlamazsın beni
Kara gözlü güzel kız
Londra'da da olsan
Paris'te de olsan

Çamlıcadan boğazı izlemeyi
Üsküdar'ın sahilinde yürümeyi
Özledim seni İstanbul
Gecelerinde gezmeyi

Taksim cıvıl cıvıldır gece

Karakol duvarına yaslandım
Yedi ayda yetmiş yıl yaşlandım
Her saniyemde seni yaşadım
Hasretinden tutuştum yandım

Ne nöbetler bitecek gibi gelir

ilk defa bir insanın yanında ağladım bir parkta
İlk defa bir insanı kaybetmekten korktum yanında
İlk defa bir insanı özledim senden ayrılınca
Ve son defa bir insanı sevdim çocuk parkında

Hayatıma anlam verdin bir anda

Bazı şiirler vardır yazmış olmak için yazılan
Tıpkı söyledim demek için söylediğimiz
Sırf yaptım demek için yaptığımız şeyler gibi
Bu da öyle bir şiir belki de
Kafiye yok redif yok uyak yok duygu yok
Yokluk içinde yazılmış yok olmaya mahkum bir şiir

Ölmek çok kolaydır aslında
Dert, tasa kalmaz insanda
Yaşıyorum işte sevdiğim için
Belki sadece bir mucize için
Bir mucize olur belki de
Bir kez olsun görürüm diye