Ne sevdiğimi söyleyebiliyorum sana
Ne de saklayabiliyorum sevgimi
Sadece 'i love you' diyorum ama derecesi
Bu kelime yetmiyor bana ölümüne seviyorum seni
Ve ölmek istiyorum her gece yatarken
Sabah kalktığımda akşamı iple çekiyorum
Ben de sevmişim güzeli
Derdi kime söylemeli
Mecnun olup dolaşmalı
Yari gökte aramalı
Sevdiğime de söylesem
Sokakta bir insan
Üstü başı perişan
Feleğin darbesini yemiş
Yıkık bir insan
Kimbilir nasıldı
Sevdiklerimle sevgililerim geldi aklıma
Ne sevdiklerimle sevgili olabildim
Ne de sevgililerimi sevebildim
Dört yaşında sevdim ilk defa
Adı Aylin'di altın renginde
Altın gibi parlayan uzun saçları
Ferhat gibi dağları delemezdim
Mecnun gibi çölleri aşamazdım
Kerem gibi ateşte yanamazdım
Ben onlar gibi olamazdım Ayşem
Yavrusunu koruyan anne gibi
Bu aşk hikayeydi bitirdim dedin
Hep dert hep tasa yaşıyordum dedin
Sevdim ama unutmalıyım dedin
İtiraf et artık sevgin mi bitti
Birlikte savaşacağız demiştik
İçimde fırtınalar kopar selamını aldığım zaman
Nedir bu diye soruyorum kendime
Cevap yok
Sevgimi bilmiyorum ama nefret değil
Ve seni düşünüyorum çoğu zaman
Sana söyleyemiyorum korkudur belki
Anlamsız kocaman çığlıklar atacağına
Ufacık bir fısıltı ile çağırsaydın ya
Seven ne kadar istesede yok olmayı
Yok olanlar yine de unutanlardır
Gece yarısına kaç var bilmiyorum
Uzandım yatağıma hayal âlemine dalıyorum
Ne hanlar hamamlar ne de kervan saraylar
Ne mal mülk görüyorum ne kahraman oluyorum
Bir sevdiğimi görüyorum gelinlikler içinde
Bir kendime bakıyorum beyaz kefen içinde
Fırtınalı bir koyda
Martılar kaçışırnhavada
Bir kelebek kapılmış rüzgara
Sevdana kapılmış ben gibi
Din artık fırtına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!