Toprağını işgal ettin kalbimin...
yıkıldı kalelerim yıkıldı eyvah
ne söylesem takati yok dilimin
gözlerin üzerime tutulmuş silah
gözlerin korktuğum en vahim günah
Yok!...Yerine koyacağım hiç bir şey
Yok!...Saysam kaç sevgili "sen" eder.
Yok!.. Kalbime koyacağım hiçbir şey...
Saçının bir teli bile dünyalar eder..
Belki bu kalbinde kalbimin intiharıdır,
Belki de bu gururunun iftiharıdır,
Bir vedaya gerek duymadan "giden"
Belki gönlün terk eden olma bahtiyarıdır.
Hani vurur ya rüzgar yaprağı sallandırır
Sende benim gönlümün yegane yaprağısın
Yüzündeki tebessüm ruhumu canlandırır
Ey sevgili sen benim kalbimin toprağısın
Hüznün değince başlar, gökyüzü sağanağına
Yokluğun
Satır satır
Yağmur yağmur kelimeler
Duruyor içimde matem
Yokluğun anlatılmaz
Çünkü yazmıyor
Kim bekler gelişini..
Gülüşünü... benim gibi..
Kim bekler dört gözle..
Dönüşünü.. benim gibi
Kim yazar ki ismini
Korkuyorum yüreğine dokunmak zor,
Kelebeğin kanadı gibi renkleri,
Değince solar diye korkuyorum,
Benim sevgim hoyrat, benim sevgim kor,
Güle dokunurken elim,
Gözlerimin akarsuyu taştı taşacak
Kalbimin içinde küçücük bir şehir
Aşkın gurur bendimi yıktı yıkacak
Ne varsa sürüklüyor bu deli nehir..
Ellerin ümidim; ya ver ya da geri çek..
Sende etten kemikten yaratılmadın mı?
Ne kadar iltifat etsem, çürüyeceksin..
Sende ölümün soğukluğunda üşüyeceksin..
İsrafil sura üflediği an mezarından kalkıp
Mahşere yürüyeceksin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!