Konuşacak kimsem kalmadı
Ne bir dost
Ne bir hısım
Ne de küçük şirin bir köpek
Sen bunu anlamazsın
Aşkın rehper oldu,
Yalnızlıkta kayboldum
Seni aradım, bulamadım,
Yoruldum…
Çok heyecanlıydım artık duruldum
Dünya dönüyor yine kendi kendine
Hayat bir kumarsa kozlar kimin elinde
Yanlışların bedeli doğruları götürmesi
İyi olan her şeyin zamanla tükenmesi
Eskilerin yerini
Deli diyorlar bana diyenler desin
Seviyorum seni bilenler bilsin
Yârim hasretinle beni bitirdin
Gel de bu gönlüm artık sevinsin
Yanarım burada sen görmezsin
Ben seni çok sevdim
Kalbim deki her hücreyi
Tek tek gözlem altına alsan
Bir boşluk göremezsin seni sevmekten mahrum kalan
İnan ve kendini teslim et bana
Kapat!
Kapat kulaklarını
Kapat iyice tıka, hiç birşey duyma
O çocukların çığlığı seni ilgilendirmez
Kapat
Ben özgür bir adamım
Oysa ayağımda pranga,
Kollarımda zincir,
Ve sırtımda ağır bir yük varmış gibi hissediyorum
Ne kadar özgür olursak olalım
Ben ki tanrının isyankâr kulu
Ben ki tanrıya kafa tutan manyak fani
Ben ki hayata küfretmekten yorulmuş
Ben ki kalbi nefretle dolmuş…
Şimdi şükrediyorum tanrıya
Benim için özgür olmak
Hergün başka bir yerde
Başka insanlarla olmak değil
Seninle, senin olduğun yerde olabilmektir
Bir ben mi varım bu dünyada
Bir ben mi acı çekiyorum
Bir ben mi isyan ediyorum
Bir ben mi kalmışım yalanların arasında
Bir benim mi yüreğim yanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!