Kararan bulutlar kapatıyor, kararıyor dünyam
Yine ağlıyor dünyam
Bir çocuk çığlığı, bir gök gürültüsü
Bir şimşek, bir atom bombası
Kar yağsaydı çocuklar oynardı ama onların üstüne mermi yağdı
Yaşamak inatla, sabırla yaşamak
Evladın yahut sevdiğin kadın için yaşamak
Her aldığın nefesin kıymetini bilerek yaşamak
Tek bedende binlerce ölü ruh için yaşamak
Yaşamak ölümün kıyısında yaşamak
Aşkınla, sevginle biz!
Yandık, söndük, kül olduk
Uslanmadık bin bir defa
Küllerimizden yine doğduk
Her defasında
Ben senin varlığını seviyorum,
Az görsem bile seninle olmayı seviyorum,
Hiç ama hiç korkmuyorum seni sevmekten,
Senin gülüşünü seviyorum,
Her bana bakışında gözlerinde okuduğum o duyguyu, Gözlerindeki gözlerimi seviyorum,
Bir seni unutamadım
Bir seni içimden atamadım
Kimse görmesin diye gözyaşlarımda sakladım
Seni ne kadar çok sevdiğimi çok geç anladım
Unutmak için çabaladım
Bugün sevmek çocukların ağzına sakız olmuş sokaklarda
Bugün sevmek yalan olmuş,
Bugün sevmek oyun olmuş,
Bugün sevmek kullanılır olmuş sahte aşk masallarında…
Ve bugün sevmek bende kor olmuş alev olmuş kavurur olmuş yüreğimi
Bugün bu şehri yine arkamda bıraktım
Büyük adam olma yolunda yeni bir adım attım
Sevdiklerimle vedalaşırken ağlamamak için zor dayandım
Can kardeşim dediğim insanları geride bırakırken
Kolpa dostluklara yelken açtım
Ağlama çocuk
Daha küçüksün büyüyeceksin
Ağlama çocuk
Daha neler göreceksin
Kalk sil gözyaşlarını
yerleri bem beyaz yapan kar taneleri
gece karanlıkta parıldayan yıldızlar
yolları doldurup taşıran insan kalabalığı
deniz kenarında oynarken kale yapılan kumlar
milyonlarca, milyarlarca olan onca şey
Balıklar yüzmeyi unutmaz
Kuşlar uçmayı
Aslanlar avlanmayı
Bende seni unutamam
Ben aşkıma kanat takıp sana kulaç attım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!