(candaş’ a, kandaş’ a, karındaş’ a selâm olsun!)
ah be Hasan
çaldılar ağzımıza bir parmak bal
sanırsın bağ bağışlamışlar
oysa, ortada ''ne rütbe var ne de mal! ..''
bu adam mı çok aptal? ..
''cep delik cepken delik''
üstelik
cem etmişler de varını yoğunu
alt alta toplamışlar
çıka çıka bir ''adam'' çıkmış
iki çocuk, bir de kadın
bir başına yaşamı sırtlamış
yani ''adam'' adeta hamal! ! !
buyruklarına âmâde efradın(!)
yani Hasan
doğuşumuz bir ilmî hal
yaşamımız baştan sona ihmâl!
büyük hâkîm çoktan kırmış kalemini
-uygulanacaktır hüküm behemehal! -
budur işte çetelemiz Hasan
budur ahvâl
hoşça kal...
__________________ 08.08.2005 / Ankara
_________________ Ahmet Turan Altunsu
Kayıt Tarihi : 8.8.2005 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimi zaman parklarda yattım,
Kimi zaman şarap masalarında sızıp kaldım
İçmekte haklıydım...
Gençtim, ailem beni anlamıyordu...
Sonra sevdim..
Önce o lise aşkımı, sonra ülkümü
Yeni bir dünya kurdum, yeni oyuncaklar, yeni arkadaşlar..
Güneş de güneşliğini bilmeliydi, işte o kadar...
Sonra hayat.. Hayatın katı gerçekleri...
Ekmek gibi, su gibi, açlık gibi
İş, eş, aş...
Savaş ha savaş
Dön ha dön...
Birgün ne için savaştığını,
Ne için döndüğünü unutuncaya kadar...
Sonra o uğrunda savaştığın değerler
Namus, şeref, haysiyet, ahlak, insanlık
Su içinde yuvarlanan taşlar misali
Küçüldükçe küçüldüler..
Artık daha dar bir çevre, belli insanlar
Kırılan her kadehle birşeyler kırılıp gittiler...
Diğer şiirlerinizi de zevkle takip ediyorum..
Kutlarım, saygılarımla..
Eh ne diyelim harika bir resim çizmişsiniz şiirinizin içinde, kutlarım yüreğine sağlık, kalemine kuvvet,
çok güzel bir şiir okuduk sağol
Mikdat bAL
TÜM YORUMLAR (9)