Aliş ölmüş dediler di;
İnanmadım.
İnanmadığımdan da ağlamadım.
Aliş ölmüş dediler di;
Hiç kan kusmadı yüreğim
O şerit hiç geçmedi gözümün önünden
Ağladım bende arkadaş
Sessiz kuyularda istanbul da
Hep ezildim sömürüldüm
Bende acılıyım arkadaş
Sende mi gidiyorsun ?
Ben hiç sıcak çorba içmedim.
Hiç sevmedim bir çocuğun annesini sevdiği gibi
Ne yalan söyliyim hiç lunapark a da gitmedim
Sokakları evim bildim tinerci çocukları kardeşlerim
Ben bir sokak çocuğuyum...
Bir umut parlıyor gözlerimde
Bakıyorum aydolana mısralara
Şairim gelirr gözlerim yolda
Ağlarım gelmez gece aydolana
Dünya'nın kuralı
Geçme burdan yalnız sandal
Hüzün dolu insanlar
Geç geç geçme bizim sokaktan
Hasret dolu uçan kuşlarrrr
Çekip giden vefasızlar
Çatladı sabır taşı, sel oldu ordumuz,
Avcı belli av belli yem oldu ordunuz,
Erivan dan konuşan kansız tipi bozuk,
Vaktiniz doldu, esir oldu ordunuz.
Yaramız vardı kanayan, soğur mu sandınız,
Şair ağlar akar mı yaşlar gözünden
Düşer mi boncuk boncuk hüzün
Gözlerinden sadece ağıt yağar
Kaleminden bazen öğüt bazen keder
Geçmişten geliyor geleceğe gidiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!