Hayatımın baharında
Yaz geldi kışında
Bende tükendim arkadaş
Ya al canımı kurtulayım Allahım
Nedir bu cahil insanlar
Bir gün unutursan o eski günleri
Bir gün unutursan çocukluk anılarımızı
Bir gün unutursan bizim evin yolunu
Bir gün unutursan el ele dolaştığımız sokakları
Bir gün unutursan sana verdiğim o kalbi
Bir kız vardı
Beni anlamayan
Anlatamadığım ve
Unutamadığım
Yüzünü çevirip bakmayan
Bakamadığım...
Açtım kapağı kör delik
Kuyu Gibi alaşık bulaşık
Nedir bu coca cola
Ayran nerde süt nerde
Özledim ben sılamı
Seni sevmeseydim
Ağlamak nedir bilemezdim
Rüzgara, gece dolunaya şiirler yazıp
Sevdiğimi söyleyemezdim
Belki aşkı hissedemez
Üzüntüyü kederi sindiremez
Bakınca doğusuna batısına
Sarıldım yazına baharına
Saadet yolu istanbul da
Dolmabahçesine Ayasofyasına
Gezdim gördüm geldim
Biliyor musun istanbul?
Benim oğlum ölüyor...
biliyor musun üsküdar?
görebiliyor musun gözlerimdeki gizli yaşı
bilmiyordum önceleri
ama o hep bir hüzünlüydü
Yağmur yağdı o gece
Bambaşka duygularla boşaldı taa tepeden
Ben yine yatağımda şırıltılarla dolu o gecede
Yine aklıma geldi o çocukluk anıları bir kalemde
Ama geri gelmez akan yağmurla o gece
Mutluyum geçti kötü günler
Gideceğim,
Nerde bu çocuk diyecek
Yurdumu bilmeyeceksiniz
Belki kilyos açıklarında
Ufak bir ada
Tahtadan bir kamara
Her gün geçerdi bizim sokaktan
O, esrarengiz adam
Paltosu hafif yamalı,
Gözünün altı boyalı adam
Önüne hiç bakmadan,
Attığı adımları da saymayadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!