Ne kadar çok umudum olsa da bu yalan dünyada
Yitip gidenler kalanlardan hep daha fazla
Senelerdir hasretinden yanan gönlüm bu defa
Gözyaşlarımla sönmüş küle dönmüş adeta
Zaman çok değişti ve değiştirdi bizi aldırmadan
Seni sevmekle en büyük hatayı yaptım
Saf kalbim hep sevdi sana nasıl inandım
Boşunaymış onca çaba sebepsiz yandım
O güzel gözlerinin gülüşüne aldandım
Senin hiç bir suçun yok aşka ben kandım
Yıllarca çalıştım çabaladım sorgulama hakkımı
Ne zorluklarla mücadele verdim alma benim ahımı
Ateşlerde yanmadan yalnız başına kalmadan
Ölümle sınanmadan karşıma çıkma durmadan
Ne sevdalar yaşadı bu gönül fırtınalar koptu içimde
Gitme kal ne olursun
Ne yaparım sensiz bir başıma
Otur dinle bir kere
Gözünü sevdiğim bu ayrılık niye
Gül kokulu aşkımsın benim
Farkında olmalı insan her zaman
Ruhlar sevmezse gönülden aşk yalan
Çıkar uğruna asla üzmemeli kimseyi
Anlatmak yetmiyor bu acı sözleri
O kadar çok insanın aynı ki kaderi
Akıl sende fikir sende
Kullanamadın asla iyi günde
İşlediğin bütün günahları
Üstüme yıktın güle güle
Utanmaz arlanmazın tekisin
Çocuktuk yıllar önce günahsız melekler gibi
Ellerimizde rengarenk rüzgar gülleri
Suları berrak pınar gibiydik
Hayatta bilmezdik kötü sözleri
Ne güzel günlerdi bahar mevsimlerimiz
Sen orada ben burada yıllarca görüşemedik
Bir kez olsun seninle göz göze gelemedik
Sevgiden aşktan bahseder uzaktan yüreğin
Seni herkes biliyor yalanmış sözlerin
Yerime koyduklarınla mutlu olamazsın
Hep aynı taktik aynı çapa
Uğraşıp durdun oysa yıllarca
Değdi mi hiç yaptıklarına
Bana sorsan hepsi boşa
Amacın beni hep engellemek
Ne Olurdu Biraz
Halinden Utansaydın
Çok Kötüydü Bana
Tüm Yaşattıkların
Sana Göre Sen Haklıydın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!