Kaç kere sevdim yetmedi sana doymadın doymadın
Doymadın gibi beni kalbine koymadın koymadın
Sevdin sandım aldandım geçen yıllarıma hep yandım
Ben sana nasıl inandım şimdi yalnız başımayım
O güzel gözünle bana bakarken nasılda sevinmiştim
İçimde ölenler var yine
Durdurak bilmiyor sancısı
Yalnızlığa mahkum kalbim
Çok ağır ayrılık acısı
Yıllar geçiyor acımadan
Sevmiyorsan söyle öyle sessiz durulmaz
Gelmiyorsan bile bile sevene böyle bakılmaz
Sevda bu ölüm değil ki çare bulunmaz
Neler gördü bu kalbim bir çift sözünle darılmaz
Karamsar davranarak bir yere varılmaz
Uzaktan söylenmek kolay bana yarim
Oysaki hiç sevmedin değer vermedin
Çıkmazlarda yolunu kaybetmiş kalbim
Çözemedim madem sevmedin neydi derdin
Kendine düşman arıyorsan yanlış yoldasın
Yârim seni kimlere sorsam
Bilemedim ben seni nasıl bulsam
Yürüdüğüm yollar beni yorsan
İnan vazgeçmem bu inadımdan
Bilsem neredesin güzel yârim
Seni görünce unuttum tüm derdi kederi
Bugüne kadar yapılmış tüm ihanetleri
Onlar gibi değilsin kırıp döken kalpleri
İzin ver bana canım tutayım o narin elini
Seni görene kadar öyle yorgundu ki bedenim
Sevgimi Oyuna Çaldın
Yalan Yoktu ki Asla
İnadı Bir Bırak ta
Aşkımı Yaşamaya Bak
Gerçek Sevgiyi Gör Bir
Mecalim yok hiç sevmeye kaç ölüm gördü bu gönlüm
Her defasında kurtuldum ama daha beteriyle döndüm
Düşman ettin beni yâre ey felek ne yaptım sana
Her gülüşümde kayan yıldızlar gibi solup söndüm
Elbette şükür her halime yaşıyorum hala bu dünyada
Yaşanan onca tatsızlığa rağmen
Aslında seni severdim hep ben
Geçmişi sildim olmuyor da zaten
Bir kez olsun göreyim ölmeden
Sensizliği çok iyi bilirdim
Yıllardır bitmeyen düşmanlık var sende
Ne cani insansın görmedim hiç ben böyle
Katilden farkın yok kem gözlerin sanki ok
Gel de şimdi beni böyle bir ortama sok
Allah kitap korkusu tanımayan bir iblissin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!