Bir zamanlar ilim hikmet kokardın
Aşıkları koynunda sırdaş tutardın
Tepelerden mezreye bir hoş bakardın
Her fani can gibi yerlerde kaldın
Harput'um kucak açmış yerliye,ecnebiye
Yarin kara gözleri benzer tehernebiye
Erenlerin benzer hünkar nebiye
Din gününü bekleyen ruhlara döndün
Utanma,gururla yukarı kaldır başını
Dökme boş yere çeşminden kanlı yaşını
Şehit düştüysen bile yiğitim verme başını
Evveli bahardın şimdi hazana döndün
Kahramanlık güneşi gurup ta batar
Her kabrin altında bir aslan yatar
Çakallar boş sanıp naralar atar
Tayyu mekan eden erlere döndün
Nihat Gülle
Şair ve yazar
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 01:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!