Harput’ta bir akşamüstü, gün batıyor,
Elemler içindeyim çınarlı bahçede, yalnız,
Şiirler yazıyorum, lâkin kalem kanıyor...
Gözlerin geliyor satırlarıma,
Yazdığım satırlardan gülüyor bana,
Biliyorum şu anda sen yoksun ama.
Yanımdasın gibi geliyor,
Ruhum, bedenimle gidip geliyor...
Anlık zamanlarda, bir Harput’tayım,
Bir İstanbul’da...
Bir Hisar’dayım, bir Kanlıca’da...
Zihnim nasıl gidip geliyor, bu kadar darda,
Boğuluyorum anıların tam ortasında...
Hem kar yağıyor, hem soğuk hava,
Bir de radyoda o uzun hava,
Dört yanım, dönüyor bir buzdolaba;
Yüreğimin tam üstünde ocak yok ama,
Bilmem neden bedenimi ateş sarıyor,
Harput’ta şiir yazarken, kalem kanıyor...
Kayıt Tarihi : 15.2.2005 08:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (7)