Harput Efsaneleri Şiiri - Nihat Gülle

Alimler sohbet için toplanmış asırlık bir çınarın altında
Bir garip yaklaşmış otuzbeş kırk yaşlarında
Alim Olmak için inançla yatmış tüm gece havuzun dibinde
İnancı gereği on iki ilim verilmiş bir gecede kendisine

Atını sürünce bir bey bir gencin üzerine çamur sıçratmış
Bir yaşlı bilge uyarmış,evlat bir şeyler söyle demeye kalmamış
At şahlanınca mağrur bey,düşüp oracıkta can vermiş
Mazlum ahı derler bir kez daha yerde kalmamış

Beyzade adında bir veli harputtan hacca gitmiş
Kabenin kapısı kendiliğinden ol veliye açılmış
Orda hazır olanların hepsi olaya şahit olmuş
Harputtan bir veliye kabe kapısı açıldı diye tarih düşülmüş

Harputtaki süt kalesini almak için ermeniler tunel kazmışlar
Geceler boyunca hainler pusu kurup durmuşlar
Baskın için her niyet edişlerinde yemyeşil askerler görmüşler
İslamın kalesini Rabbim açıkça küffardan korumuş

Arap baba namında bir kahraman savaşta şehit düşmüş
Hak dostu vatanından uzakta garipçe ölmüş
Toprak bile çürütememiş cesedi aynen korunmuş
Görenler rahmet ve hayretle anar,beşyüz küsür yıl olmuş

Düşman yaklaşınca Harput kalasına alimler toplanmış
Yalınayak koşarak harputun etrafını çembere almış
Nurdan bir sur çekmişler korunmuş böylece belde
Harputtan gidenlerse hep şehit düşmüş seferberlikte

Rahmani Harputa ne çok övgüler dizsen az
Aşıksan eyleme sende Hak yolunda naz
Dilimizde destansın,elimizde kırık saz
Elimde mızrabım,gönlümde yare niyaz

Nihat GÜLLE