Haroşa Yüreğim Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Sabrımla şükrüm,
Dilimle dudağım,
Vicdanımla nefretim arasındayım.
Bir adım gerim uçurum,
Ve ben bile isteye çıktım bu yola.

Sevgiyi diline dolayan yalancı bir bahara kanıp,
Heba etmek yoktu en güzel günlerimi.
Oysa ben yaralı gelmiştim sana,
Yaralarımdan vurdun beni.
Hayatımda ilk defa birine güvenmek istemiştim;
Herkes gider, o gitmez demiştim.
Senin bir sabah sessizce gidişini,
Hâlâ hazmedemiyorum.

"Sevginin acısı pek bir çetin olur," derdi ninem.
Şimdi saçıma dolanan akları yolamıyorum.
Tersinden gittiğim yollar,
Dilimle öldürdüğüm cesetler,
Yüreğime kefensiz gömdüğüm cenazeler,
Bile şaşırmıştı bana.
Ben beni tanıyamaz olmuştum.
Yüzüme gelip yerleşen gülümsemelerle çok mutluydum(!)
Şimdi gözyaşlarım,
Gidişinin ayak izlerini yıkamak için
Canla başla çabalıyor.

Yorgun dizlerim bileklerimden kopuyor,
Kanlı gözlerim kaderine ağlıyor.
Bu kaçıncı acı?
Basiretsiz yarınların acı acı iç çekişlerindeyim,
Ayaza kesmiş yüreğimle,
Buzlu ellerimle bıraktığın limanları
Ateşe vermek geliyor içimden.
Yine de sana kıyamıyorum.

Artık adını bile anamaz hale geldi dilim.
Yokluğunun hazin sonu ile başbaşayım.
Bir sigara içimlik kalsaydı bari diyorum,
Ona bile razı içimdeki sevdam.
İki ters bir düz haroşa yüreğim,
Pasakire bulanmış bir aşkın
Temiz kalma çabasına şahitlik ediyorum.
Kıpırtısız ve sessizim.

Az sonra çalacak vapurun o ayrılık düdüğü,
Ve koparacak seni benden nefretim.
Unutamıyorum.
Unutmanın var mı bir ilacı, hâlâ bilemesem de
Yaşıyorum gelişigüzel.
Gelişigüzel bir aşkın gidişi de güzel olmalıydı diyemiyorum.
Ayaklarım sürürken ölü bedenimi,
"Hoşça kal," demeye bile mecalim yok.
Sen yine hoşça kal...
Tüm yarım bırakılmışlığıma inat,
Yine de hoş kal.
10.02.2025 11:02