Uçsuz bucaksız ekin tarlalarında;
Beyaz yaşmaklı kadınlar,
Güneşten kapkara olmuş yüzleri,
Ve incecik, nasırlı ellerinde oraklar
Geleceklerini biçiyorlar demet demet...
Güneş yanıklı erkekler,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta