Harman Oldu Tezatlar Şiiri - Abdullah To ...

İşgal etmiş yurdumu, bin bir türlü garabet
Ve de bunun ekseri, mü’minlerde müzahir
Hiç durmadan artıyor, garabete şu rağbet
Her tür bidat hurafe, eder halkta tezahür

Gerçek dinin yerini, aldı artık, örf adet
Kul Allah’tan korkmaz da, halktan korkar şu günde
Türbelerde yatandan, istenir her saadet
Hakikatte Mevla’dan, istenirken bu dünde

Örtü diye başına, bir şal atar bacılar
Geri kalan tüm vücut, açıklıktan daha bet
Buna benzer ülkemde, daha nice sancı var
Ne hikmetse bilenler, olmuyorlar buna set

Oruç ayı gelince; lebaleptir camiler
Teveccühse sadece, teravihe yapılır
Bir nafile kılarak, farzlarından af diler
Bilmez din-i mübini, cahillere kapılır

Kimi bayan örtünüp, ifa eder namazı
Taat sona erince, fora olur bacak baş
Bazen başta örtmeden, yapar dua niyazı
Bilmiyor ki fukara, dünya ukba işi yaş

Hoca çıkar kürsüye, anlatır da anlatır
Konuştuğu şeylerin, yok Kur’an’la ilgisi
Belli adam kitaptan, bellememiş bir satır
Şayet biri uyarsa, hazır elde silgisi

Dinde hassas vatandaş, gitse şaşıp müftüye
Meramını anlatmak, na-mümkündür makama
Dertlerini demeden; alınır da o ti’ye;
Henüz eve dönmeden, gark olur o bin gama

Hangisini sayayım, bilmiyorum inanın
Tadat etsem durmadan, gelmez asla arkası
Kitap sünnet bilmeden, ne hükmü var imanın
Din diyanet kalkmış da, kalmış yalnız markası

Abdullah Toroslu
15.07.2013-İzmir