Sabah horoz,
Gık deyince kalkarız.
Kurda kuşa selam atıp bakarız.
Hayvanlara hizmetini yaparak,
Sevgiliye,
Aşk ateşi yakarız.
Soframız da bir köşeye kurulur,
Ocaklara çıra,kütük vurulur,
Ruhum gene,
Harman gibi savrulur.
Tarhana bulgurdan enerji alıp,
Hem dağlara,
Hem ovaya koşulur...
Temmuz sıcağında işler peşinde,
Yüreğin yanarken sevda düşünde,
Harıl harıl Koşarken her şey,
Güneşin gelişinde,
Ve gidişinde.
Mevsimlere takıldık gidiyoruz,
Baharı kaçırdık aradan,
Çiçekler bir bir solarken,
Çalı gibi kırıldık sıradan.
Sonra,
Güneşte kurutup umutlarımızı,
Ayıracaklar bizi.
Yardan,
candan,
canan dan,
Sıla’dan....
Toprağımızdan..
Hasan Arpacı,1977,Ortalıca,Tosya
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 10:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!