Haramlar Şiiri - Uğur Musab Şahin

Haramlar, zamanından önce biter.
Helal bereketlidir, ihtiyacına yeter.
Yükseklerde, ayıplar göze batar,
O yüksekler vefasızdır, aşağı atar.
Eğilmez ise belin, acı verirse dilin
Akla kısaysa, boyundan uzun elin
Akıllı; Doğruyu hep yerinde söyler.
Kulağını herkese, sözü kimseye ver.
Cevapta acele, doğruda geç bırakır.
Dil dilberden güzeldir, söz rengi kalır.
Ne deve dişine, ne Hakken işine karış.
Ne korkak dille, ne cesur eliyle yarış.
Her şeyi kaybettiysen, ilk aklını ara.
Aklın yerindeyse, ne pul ara ne para.
Kendini bilmeyene, sakın olma yakın,
Eli ağırdan uzak ol, borç verme sakın.
Âlim var mecliste, konuşma tut dilini
Eğer usta varsa, o işten heç çek eli
Namusunu korumazsan, şahsiyetin ölür,
Nefsini öldürmezsen, nefsin seni öldürür.
Karısı fahişedir, bilir de bir söz diyemez.
Cennet öyle alidir ki, deyyuslar giremez.
Şerefli ölmek, şerefsiz yaşamaya değer.
Uykudaki zamanı, karda saymazsak eğer.
Öküz ne kazanır bilmem, trene bakmakla
Leylek bir mevsim geçirir, yuvada laklakla.
Karnımız doymuş, gözlerimiz donmuş.
Ten kafesi, ruhumu sıkan zehirli bir akrep
Ne fark eder ki, nerede, nasıl yaşım kaç,
Ölüm kullara değil, kullar ölüme muhtaç.
İbretlik olmamak için, her olaydan ibret al.
Ve gözden çıkaranı, kazanmayı göze al.
Suratı limon satanın, balı da tatlı olamaz.
Ne ağaçtan maşa, ne aptaldan paşa olmaz.
Aynı çamur aynı su, ayrı fırınlarda pişirildik
Farklı renk ve farklı desenlerde inşa edildik.
Baş ağır, kulak sağır, göz kör olması gerek
Dostun şerri akrep, düşmanın hayrı engerek
2001