Bırakıp gidince, gözümden yaş döküldü
Aklım başımdan gitti, ciğerim söküldü
Kendimi kötü hissettim, boynum büküldü
İnan ki sen vardın, öyle memnun ayrılan
Kırıyorsun beni, kalbim asla yanmıyor
Söylenen yalana, benim aklım almıyor
Hayırsız bir gün de dilin beni anmıyor
İnan ki sen vardın, öyle memnun ayrılan
İlk gördüm seni, kalbimde çiçekler açtı
Deli gibi sevdim onu, o benden kaçtı
Selamın gelmedi, aklım başımdan uçtu
İnan ki sen vardın, öyle memnun ayrılan
Ben nereye gitsem felek, gelip bulursun
Birazcık aklım varsa, onu da alırsın
Nereye gidersem, hep peşimden gelirsin
İnan ki sen vardın, öyle memnun ayrılan
(0736) Aralık 2006
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 27.7.2009 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!