harbi diyorum arkadaş;
moralim çok bozuk.
bu gönlümdeki kahır çadırına;
çatacağım bir yer arıyorum.
dar geldi artık; şu camların ışıksız halinden!
unuttum,güneşe bakmayı
nice zamandır.
odamın kara soğuğunda rehin gözlerim
sorma..sorma.. halimi arkadaş;
şu güle güz düştü düşeli!
ben kıyıya vuran yalnız bir sandal gibi
hasretim,mavinin dalga seslerine
harbi diyorum arkadaş;
moralim çok bozuk.
rüzgar hapis kaldı,avuçlarımda
ağaçlar susmuş konuşmuyor
çiçekleri öpen arılar uçmuyor
yüreğim; başı kopuk bir musluk gibi
yaşlarıma mendil olan toprak bile
beyaza buladı kendini
anlıyormusun beni arkadaş;
heryer faydasızlığa çekildi.
o aşkın kör makasını
halen tutan yüreğime
bir türlü öldüğünü kesemedim sözlerde
biçmekle bitmedi bu düşlerin ormanı
malesef
ne yapsamda bu isyan
en soğuk kışta bile filizlendi..
_arkadaş;
istersen sen de teneke çalıp alayla
nasılsa alıştım; gülüp geçmelere
harbi diyorum,arkadaş
dert etme benim için,değmez
dünyaya karalar bağlamaya...
sen sev sevil benim gibi olma
hani? askerdeyken söylenirdiya
'takma kafana kepten başka birşey! '
neyse arkadaş;
gel şimdi içelim de
unutalım bu mevzuyu
böyle gelmiş böyle gider
bu dünya
farkına varılmadan dönmesi
hep aynı
bırakalım mutluluğu bardak bardak
yalandan sevinsin heceler
se_vi_yor_um diye
bırakalım düzeni bozulmasın,ayrılığın
harbi diyorum
kusuruma bakma arkadaş
inan ki; bu haykırışların hesabı senle değildi
sen bana kulak asma
ben böyle bazen efkarlanırım işte
elimde olmadan
hamzedemediğim sözleri kusarım
çünkü; kaldırmıyor artık bünyem
çaresi yok işte arkadaş
bu sevdanın bir aslı yok
anısından başka da kimsesi yok
harbi diyorum arkadaş;
harbice sevmiştim..
Kayıt Tarihi : 25.4.2012 11:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!