Harap Olur Şiiri - Osman Bulut

Bir yudum tatlı su, sunmazsa pınar,
Dudak harap olur, dil harap olur.
Beslemezse bir gövdeyi on damar,
Yaprak harap olur, dal harap olur.

Dere ne ki deryalarda yüzene
Sözü de sazı da uydur düzene.
Ölçüyü bir kaçırırsa tezene,
Parmak harap olur, tel harap olur …

Gözler son uykuya yattıktan sonra,
Tövbe olmaz, ömür bittikten sonra
Su başını alıp gittikten sonra,
Irmak harap olur, göl harap olur …

Ezel ebet mahkum beşer toprağa
Nerede olursa koşar toprağa.
Beden vakit gelir düşer toprağa,
Ayak harap olur, el harap olur …