Haram Eyleme Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Malın kısa ömre faydası yoktur,
Helal ekmeğini haram eyleme.
Kimsenin bir payı, paydası yoktur,
Kendini hırsına çok ram eyleme.

Kişi Azrail 'le yapar mı bağıt?
Bu mülkü insana bağlar mı kağıt?
Servetin mevcudsa sadaka dağıt,
Kalkıp haramiye ikram eyleme.

Yazılmışa varır herşey akibet,
Yazıyı zorlamak boşuna gayret,
Verilen her neyse sen ona şükret,
Ağlayıp sızlanıp çok gam eyleme.

Ele fiske vurma; başın yarılır,
Ne kadar yaptınsa onca sorulur,
Harama uzanma; elin kırılır,
Dünyayı başına zindan eyleme.

Açarsan öğüde aç kulağını,
Tebessüm süslesin hep dudağını,
Temiz su içtiğin su bardağını
Bir damla zehire fincan eyleme.

Hele yüzmesine bak bir ördeğin,
Ya da kanadına süslü böceğin,
Yaşamak hakkıdır herbir sineğin,
Öldürüp varlığı candan eyleme.

Sen bir tek zerresin bu kainatta,
Değerini ölç, biç herbir fırsatta,
Gelenler kalamaz işbu hayatta,
Kendini boö yere sultan eyleme.

Enin ne, boyun ne? Varlığın bir hiç,
Bir yerine değse kesiyor kılıç,
Bir hiçin tamahı ne kadar gülünç,
Hayatı hiçliğe kalkan eyleme.

Değme tek böceğin güzel canına,
Tek bir kötülüğün kalmaz yanına,
Batırma lokmanı insan kanına,
Bir kaşık çorbanı alkan eyleme.

Eğriyi söyletme dosdoğru dile,
Geçici mal için değer mi çile?
Kendini birşeye bağlasan bile
Bari ömür boyu kurban eyleme.

Barlıoğlu söyler şartı hal için,
Hafızaya kaymak, dile bal için,
Koyup gideceğin bir tek mal için
Kendini en gerçek yardan eyleme.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 297-299/412)