Haram Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Haram

Çığlığım sinemdeyken seni kalbimde gizlemek neden haram?
Sensiz gönül eğlemem yaşamam nefes almak bile haram.
Âşıkları topladılar bir tenhada aşka pervane dediler,
Aşk hangi dinin mezhebinde, tavafı etmek haram.
*
Sarı bir lalenin toprağına bastım ona su vermem gerek,
Göz pınarlarımdan gülü sulamak bu baharda neden niçin haram?
Ey ciğerimin kanı kalbimin feryadı eğer gelmezsen,
Değil bu mecliste bade içmek sen yoksan ab-ı Kevser dahi haram.
*
İçinde aşk olan bir dergâhta sen olma ne olur,
Güzellerin dergâhı güzelliktir o da bana haram.
Eğer muhabbet ateşini görürsem cehennemde,
O cehennem cennetimdir cennet bana haram.
*
Dertli Şiwan’a müjde verdiler yeter sahrada gezme,
Çünkü içinde serap olan her dinin ibadeti sana haram.

Şiwan Ali Yilmazdağ