kesip atılan bir parçam...
(sanki onunla beraber sana benzeşiyorduk.)
uzaklar... on gün artı ikii.
sanırım en son sevgilim biz,
özlemenin gerekliliğini savunuyorduk.
şimşekler çakışıyordu semâda, görüyorduk..
sema yedi kat, görüyorduk.
yer yüzü artı ikii biliyorduk.
-Biliyorsun değil mi?
Ve sevgilim...
Haram en tatlı meyve ismi.
kesip atılan bir parçam...
gözlerimden akıp giden bir kaç tuzlu ...
seni bana bağırıyordu.
seni...
okyanuslarca derin bir mavilik, ismi huzur.
sen laciverdi seversin oysa, ara sıra unutuyorduk.
parmaklarımın tam olarak neresinden kırıldığını şuan bilemiyorum
-ama sanki en son gülüyorduk..
(Hava soğuk !)
- Üşüyorsun değil mi?
Ve sevgilim...
Haram aşka hiç yakışmayan bir giysi.
şimşekler çakışıyordu semâda, görüyorduk..
sema yedi kat, görüyorduk.
yer yüzü artı ikii biliyorduk.
-Biliyorsun değil mi?
Ve sevgilim...
Haram hiç olmadık yerde edilen bir küfür gibi.
Kayıt Tarihi : 18.1.2012 18:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!