harala gürele bir ömür akıp gidiyor
yorgun akşamlarımdan
çekilir gibi hayat ayağımın altından
durup kendimi dinlemek bir cürüm olmalı
çözsem ucunu iki satır yürek taşımının
korkuyorum durmaz da hani
diz boyu gömülürüm istanbul'a...
yutar beni de
hacı yatmaz umutlarımı da
hani…
sesini hiç duymadığım
hıçkırıklar konar pervazıma
sanki ben 'birinci' olmuşum...
olsa olsa donmuş gözyaşımdır
yokluğun sarhoş bıraktığı gözlerin ardında
avutun beni ey altın yürekli şairler
ensemi ağrıtana kadar
dikip gözlerimi maviden süzülen hengameye
seyrederken takla atan güvercinleri
kanat sesleriyle
öyle bir kıyamet kopsun ki gelirken
gayrı yok bir ziyan
zayi de olsam...
Kayıt Tarihi : 29.9.2006 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
demedim mi? ses duyulmazmış... Akif bey'e hemen katılıyor ve ilan ediyorum :
Altın yürekli Şairler Daveti çok yakında... organize için her yardıma ihtiyaç var, duyurulur!
sevgiler, saygılar, muhabbetle kalın
yaşam bu değil mi, harala gürele geçip gidiyor işte
yorgun muyuz, sevdalı mıyız, özlemde miyiz..bilmeden..
ama her şeye rağmen yaşanıyor işte..
selam ve sevgilerimle dost.
hıçkırıklar konar pervazıma ' Her ne olursa olsun o hıçkırıklar etkilemez kardeşimi. Şiir de okuyanı etkiledi tabi ki. Tebrikler kardeşim, sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (4)