Aralanan kapilardan birer birer gecerek
Savusup giden zamana göcmen kuslar yollar gibi masmavi pencereler
Yikilmis yagmalanmislar cardaginda kalabaliklar ki yoksul salaca
Kendi sessizliginin icinde insan devrilip düsen susuz kuyular misali
Öncesi cercisiz garip
Sonrasi cirpindigi yeri alisip evsinen yüksüz heybesiz köhne kervan
Öylece cirasizliga hayati hepten kararmisligin kayisindan koparak
Tuz sarar ögünsüz günsüz yarasina
Harabin zifir zindan gözleri.
Temmuz / 19
Kayıt Tarihi : 3.8.2019 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!